Zaaltekst bij de tentoonstelling van Ray Moon "The empire of dirt"en "Heart of darkness", deWillem3, Vlissingen 2010
Ray Moon (1967, Heerlen) is ondertussen geen onbekende meer in Vlissingen, al was hij hier in het verleden vooral als onderdeel van de muziekformatie en kunstenaarscollectief Los Dancing Queens. Hij volgde zijn opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Maastricht en zal in deze expositie zijn zwart-witte schilderijen uit de periode 2006-2010 laten zien.
In zijn grote zwart-wit schilderijen gebeurd heel veel tegelijkertijd, er zit geen volgorde of chronologie in, geen gebeurtenis of onderwerp staat centraal of trekt de aandacht naar zich toe. De aandacht kan nauwelijks op een plek in het werk gevestigd blijven voordat de blik weer verder geleid wordt naar het volgende, blijft zweven en steeds nieuwe scènes en zwaartepunten ontdekt. Het werk vind zichzelf steeds opnieuw uit doordat de toeschouwer zijn accent steeds verleggen kan en iedere keer een ander begin en chronologie in het werk vind. Soms lijkt het werk willekeurig uit een groter schilderij gesneden, zo abrupt kunnen de afsnijdingen zijn. De antropomorfe structuren, herhalingen, verschillende perspectieven en lijnen, onverwachte afsnijdingen creëren Chaos. Chaos, in de woorden van Ray Moon, is het niet de afwezigheid van structuur, maar de aanwezigheid van meerdere structuren of gezichtspunten gelijktijdig. Wie op zoek is naar enige vorm van ordening of chronologie komt in zijn werk bedrogen uit. Veel uitleg over of duidelijke toelichting op zijn werk komt er ook niet. De titels van de series “Heart of darkness” en “Empire of dirt” en die van de werken zijn de enige houvast voor de toeschouwer, maar bindend zijn deze niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten